Ατελέσφορη κινητικότητα οισοφάγου σε ασθενείς με ΓΟΠΝ δεν αποτελεί αντένδειξη για την Θολοπλαστική κατά Nissen

Από το 1995 έχει παρατηρηθεί μια παγκόσμια αύξηση στις περιπτώσεις  γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης (ΓΟΠΝ), με μια ταυτόχρονη μείωση του πλήθους των αντιπαλινδρομικών επεμβάσεων που διενεργούνται κάθε χρόνο. Οι λόγοι στους οποίους αποδίδεται αυτή η κατάσταση είναι η πληθώρα τον αντιπαλινδρομικών φαρμάκων (ομεπραζόλες), και ο φόβος για πιθανές μετεγχειρητικές επιπλοκές, όπως η στένωση οισοφάγου και το σύνδρομο Gas–bloat.

Πλέον με την ελάχιστα επεμβατική λαπαροσκοπική χειρουργική αλλά και τις βελτιώσεις στην χειρουργική τεχνική των αντιπαλινδρομικών επεμβάσεων η χειρουργική αποκατάσταση αποτελεί μονόδρομο για την οριστική θεραπεία της ΓΟΠΝ μακροχρόνια.

Η ατελέσφορη κινητικότητα οισοφάγου (ανασκόπηση των Spechler και Castell 2001) αποτελεί μια διαταραχή της κινητικότητας του οισοφάγου η οποία μπορεί να προκαλέσει σε αρκετούς ασθενείς δυσκολία στην κατάποση τροφών και υγρών (δυσφαγία, δυσκαταποσία). Η διαταραχή αυτή περιλαμβάνει τον διάχυτο οισοφαγικό σπασμό, τον υπερπερισταλτισμό, υπερτασικό ή οισοφάγο καρυοθραύστη , υπερτονικό ΚΟΣ, τον υποπερισταλτισμό και την αναποτελεσματική κινητικότητα οισοφάγου.

Παραδοσιακά ασθενείς με ατελέσφορη κινητικότητα του οισοφάγου οι οποίοι έπασχαν από ΓΟΠΝ αποκλείονταν από αντιπαλινδρομικές επεμβάσεις λόγω πιθανού αυξημένου κινδύνου εμφάνισης δυσφαγίας μετεγχειρητικά.

Έρευνα

Πολλάκις έχουν προταθεί έρευνες για τον έλεγχο της μετεγχειρητικής πορεία ασθενών με ατελέσφορη κινητικότητα οισοφάγου μετά από θολοπλαστική κατά Nissen, της πιθανότητας εμφάνισης δυσφαγίας, τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας της επέμβασης και της ικανοποίησης αυτών των ασθενών.
Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο World Journal of Surgery απάντησε σε αυτά τα  ερωτήματα. Έδειξε ότι παρά τις υποθέσεις ότι ασθενείς  με ατελέσφορη κινητικότητα οισοφάγου μετά από επέμβαση Θολοπλαστικής κατά Nissen θα παρουσιάσουν δυσφαγία, η υπόθεση αυτή δεν ισχύει. Σύμφωνα με τα δεδομένα της έρευνας η κινητικότητα του οισοφάγου φαίνεται να βελτιώνεται μετεγχειρητικά. Συγκεκριμένα, προεγχειρητικά 28 ασθενείς από το δείγμα με ατελέσφορη κινητικότητα οισοφάγου είχαν ταυτόχρονα και δυσφαγία. Μετεγχειρητικά σε 17 (59%) από αυτούς η δυσφαγία θεραπεύθηκε πλήρως.

Επιπλέον η έρευνα έδειξε ότι μακροπρόθεσμα η λαπαροσκοπική θολοπλαστική κατά Nissen έχει καλύτερα αποτελέσματα από άλλες αντιπαλινδρομικές επεμβάσεις.

Συμπέρασμα

Μπορούμε πλέον να πούμε ότι όλα τα δεδομένα δείχνουν ότι η Θολοπλαστική κατά Nissen είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική επέμβαση για την θεραπεία της ΓΟΠΝ ακόμη και σε ασθενείς  με ατελέσφορη κινητικότητα οισοφάγου χωρίς να δημιουργεί δυσφαγία. Επιπλέον η ομάδας της Γκιούρδας Χειρουργική ενσωματώνει στην διαδικασία της επέμβασης θολοπλαστικής κατά Nissen το Endoflip ™ 2.0. Είναι μια πρωτοποριακή τεχνολογία απεικόνισης του οισοφάγου και των πιέσεων που δημιουργεί κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Η προσθήκη αυτή προσφέρει ακόμα μια δικλείδα ασφαλείας σε ασθενείς με μη φυσιολογική κινητικότητα οισοφάγου.

Βιβλιογραφία

Nikolic, M., Schwameis, K., Kristo, I. et al. Ineffective Esophageal Motility in Patients with GERD is no Contraindication for Nissen Fundoplication. World J Surg 44, 186–193 (2020). https://doi.org/10.1007/s00268-019-05229-y

Ravi N, Al-Sarraf N, Moran T, O’Riordan J, Rowley S, Byrne PJ, Reynolds JV. Acid normalization and improved esophageal motility after Nissen fundoplication: equivalent outcomes in patients with normal and ineffective esophageal motility. Am J Surg. 2005 Sep;190(3):445-50. doi: 10.1016/j.amjsurg.2005.05.040. PMID: 16105534