ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ
ΧΟΛΟΛΙΘΙΑΣΗ
Τι είναι η χοληδόχος κύστη και ποια η λειτουργία της
Η χοληδόχος κύστη είναι ένα μικρό όργανο σε σχήμα αχλαδιού, που βρίσκεται κάτω από το ήπαρ, στην άνω δεξιά πλευρά της κοιλιάς. Η Χοληδόχος κύστη παίζει βασικό ρόλο στην αποθήκευση και συγκέντρωση της χολής. Η χολή είναι ένα πεπτικό υγρό που παράγεται από το ήπαρ και συμβάλλει στην πέψη και την απορρόφηση των λιπαρών ουσιών, μετά το γεύμα.
Από τι αποτελείται η χολή;
• Χολικά άλατα: τα οποία είναι υπεύθυνα για τη γαλακτοματοποίηση, την πέψη και την απορρόφηση των λιπαρών
• Χολερυθρίνη: η οποία προκύπτει από τη διάσπαση των ερυθρών αιμοσφαιρίων
• Χοληστερόλη: μια από τις βασικές αιτίας σχηματισμού λίθου στη χοληδόχο κύστη
• Νερό και ηλεκτρολύτες
Με ποιες νόσους και επιπλοκές συνδέεται η Χοληδόχος κύστη;
Η χοληδόχος κύστη συνδέεται με τις εξής νόσους και επιπλοκές:
• Χολολιθίαση
• Οξεία χολοκυστίτιδα
• Χολικός Κολικός
• Καρκίνος χοληδόχου κύστης
• Δυσκινησία της Χοληδόχου κύστης
• Πολύποδες
• Παγκρεατίτιδα
• Ειλεός
• Χολαγγειίτιδα
Χολολιθίαση
Οι χολόλιθοι, ή αλλιώς «πέτρες», είναι στέρεα σωματίδια τα οποία σχηματίζονται μέσα στη χοληδόχο κύστη από τη χοληστερόλη και τη χολερυθρίνη. Οι χολόλιθοι μπορεί να προκαλέσουν πόνο, λοίμωξη ή απόφραξη.
H χολολιθίαση, είναι μια πολύ συχνή νόσος, η οποία θα απασχολήσει έως και το 15% των ενηλίκων. Σε ορισμένες ομάδες ασθενών το ποσοστό αυτό αυξάνεται σημαντικά, καθώς 1 στους 2 ασθενείς μετά από βαριατρική επέμβαση θα εμφανίσει τη νόσο, λόγω ταχείας και μεγάλης απώλειας βάρους.
• Υπερκορεσμός της εκκρινόμενης χολής
• Συγκέντρωση της χολής στη χοληδόχο κύστη
• Πυρηνοποίηση κρυστάλλων
• Δυσκινησία χοληδόχου κύστης
Στην ασυμπτωματική Χολολιθίαση, παρόλο που έχουν σχηματιστεί χολόλιθοι, ο ασθενής δεν έχει καμία ενόχληση και η πέψη του είναι κανονική. Η νόσος διαγιγνώσκεται συνήθως τυχαία, μέσω απεικονιστικών εξετάσεων (υπέρηχο, αξονική) που διενεργήθηκαν για άλλους λόγους.
Περίπου το 1-4% των περιπτώσεων της ασυμπτωματικής χολολιθίασης γίνονται κάθε χρόνο συμπτωματικές, με τον κίνδυνο αυτό να φτάνει το 20-30% σε διάστημα 20 ετών.
Σε όσους έχουν λάβει τη διάγνωση της ασυμπτωματικής χολολιθίασης, θα πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στο ενδεχόμενο να υπάρχουν συμπτώματα, αλλά αυτά να είναι λανθάνοντα. Πολλές φορές ο ασθενής αναφέρει ότι είναι ασυμπτωματικός, αλλά μετά τη λήψη ενός ενδελεχούς ιστορικού, προκύπτει ότι έχει διάφορα άτυπα δυσπεπτικά συμπτώματα, όπως φούσκωμα, δυσπεψία, ερυγές (ρεψίματα) μετά την κατανάλωση λιπαρών τροφών (κυρίως). Τα συμπτώματα αυτά οφείλονται στη χολολιθίαση, όμως λανθασμένα δεν έχουν αποδοθεί εκεί.
Η προφυλακτική Χολοκυστεκτομή συνιστάται σε ορισμένες περιπτώσεις ασυμπτωματικών ασθενών υψηλού κινδύνου όπως:
• Όσοι έχουν αιμολυτική αναιμία , όπως η δρεπανοκυτταρική αναιμία. Οι ασθενείς αυτοί έχουν υψηλό ποσοστό σχηματισμού χρωστικών λίθων και υψηλή πιθανότητα ανάπτυξης χολοκυστίτιδας.
• Όσοι έχουν ασβεστοποιημένο τοίχωμα χοληδόχου κύστης
• Όσοι έχουν μικρές πέτρες (είναι πιο επικίνδυνες)
• Όσοι έχουν μακρύ κοινό κανάλι χοληδόχων και παγκρεατικών πόρων, διότι έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου χοληδόχου κύστης
• Σε όσους υποβάλλονται σε βαριατρική επέμβαση , μπορεί να συνδυαστεί η Χολοκυστεκτομή, καθώς η απώλεια βάρους ευνοεί την ανάπτυξη χολόλιθων
• Σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, λόγω υψηλού ποσοστού γάγγραινας.
Στην περίπτωση της συμπτωματικής Χολολιθίασης, οι χολόλιθοι προκαλούν τα εξής:
• Πόνος: συνήθως είναι έντονος και εντοπίζεται άνω δεξιά στην κοιλιά. Μπορεί να αντανακλά στην πλάτη ή και τον δεξιό ώμο.
• Ναυτία και έμετος
• Ίκτερος
• Πυρετός και ρίγη: συνήθως υποδηλώνει την παρουσία λοίμωξης ή φλεγμονής
• Φούσκωμα και δυσπεψία: παρατηρείται κυρίως μετά την κατανάλωση λιπαρών τροφών
Στην περίπτωση της συμπτωματικής Χολολιθίασης, οι χολόλιθοι προκαλούν τα εξής:
• Χολικός κολικός
• Ίκτερος: θνητότητα 5%
• Οξεία χολοκυστίτιδα: θνητότητα 5%
• Εμφύσημα χοληδόχου κύστης
• Χολαγγειίτιδα
• Οξεία παγκρεατίτιδα: θνητότητα 15%
Οι ασθενείς με συμπτωματική Χολολιθίαση έχουν υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης επιπλοκών σε αντίθεση με την πλειοψηφία των ασθενών με ασυμπτωματική Χολολιθίαση.
Θεραπεία εκλογής είναι η Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή.
Κολικός των χοληφόρων
Είναι οξύς και έντονος πόνος που προκαλείται από την προσωρινή απόφραξη του χοληδόχου πόρου και μπορεί να σχετίζεται με την κατανάλωση ενός μεγάλου ή λιπαρού γεύματος. O πόνος αυτός εντοπίζεται κυρίως στο επιγάστριο ή αντανακλά στη δεξιά ωμοπλάτη, τον ώμο και μπορεί να διαρκέσει από μερικά λεπτά έως και αρκετές ώρες. Μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία, έμετο, να έχει αιφνίδια έναρξη και να βιώνεται κατά κύματα. Αν ο πόνος διαρκεί περισσότερο από 24 ώρες ή συνοδεύεται από πυρετό, υποδηλώνει οξεία χολοκυστίτιδα.
Χολοκυστίτιδα
Πρόκειται για φλεγμονή της χοληδόχου κύστης, που συχνά οφείλεται σε χολόλιθους οι οποίοι φράζουν τον κυστικό πόρο. Η χολοκυστίτιδα διακρίνεται σε οξεία ή χρόνια.
Η οξεία χολοκυστίτιδα είναι το αποτέλεσμα απόφραξης του κυστικού πόρου από χολόλιθο. Σε αντίθεση με τη χρόνια χολοκυστίτιδα και τον κολικό των χοληφόρων όπου η απόφραξη είναι προσωρινή, στην οξεία χολοκυστίτιδα η απόφραξη δεν υποχωρεί, οδηγώντας σε φλεγμονή με οίδημα και υποσκληρίδιο αιμορραγία. Η απόφραξη ακολουθείται από λοίμωξη της χολής που είναι σε στάση.
• Πυρετός
• Πόνος (άνω δεξιά της κοιλιάς)
• Ευαισθησία κατά την ψηλάφηση από τον ιατρό
• Ήπιες αυξήσεις αλκαλικής φωσφατάσης, χολερυθρίνης, τρανσαμινασών, οξεία λευκοκυττάρωση.
• Λήψη λεπτομερούς ιστορικού
• Κλινική εξέταση
• Υπερηχογράφημα (ευαισθησία 85% και ειδικότητα 95%)
• Αξονική (CT): είναι λιγότερο ευαίσθητη εξέταση σε σχέση με το υπερηχογράφημα
• Η οξεία Χολοκυστίτιδα απαιτεί άμεση θεραπεία με νοσηλεία του ασθενούς (έχει θνητότητα 5%). Αν η απόφραξη αυτή μείνει αθεράπευτη, τότε θα επέλθει ισχαιμία και νέκρωση της χοληδόχου κύστης.
• Η νοσηλεία του ασθενούς είναι απαραίτητη προκειμένου να ανακουφιστεί από τα συμπτώματα, να θεραπευτεί η λοίμωξη και να ακολουθήσει Χολοκυστεκτομή (εντός εβδομάδας), αφού τεθεί υπό έλεγχο η οξεία φάση της νόσου.
Η χρόνια χολοκυστίτιδα οφείλεται σε επαναλαμβανόμενα επεισόδια αυτοπεριοριζόμενης φλεγμονής, η οποία δημιουργείται από συχνές κρίσεις χολικού κολικού με ταυτόχρονη, προσωρινή απόφραξη του κυστικού πόρου.
Θεραπεία εκλογής η Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή: σε περισσότερο από το 90% των ασθενών η χολοκυστεκτομή είναι θεραπευτική, απαλλάσσοντάς τους από συμπτώματα.
Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίδεται στο ενδεχόμενο να υπάρχει Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση, καθώς ομοιάζουν πολύ τα συμπτώματα. Αν τα συμπτώματα παραμείνουν μετά τη Χολοκυστεκτομή, ο ασθενείς πρέπει να προβεί σε MRCP (για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο παρουσίας λίθου στο χοληδόχο πόρο) και έλεγχος για Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση.
Χοληδοχολιθίαση
Σε αντίθεση με τη χολολιθίαση στην οποία οι πέτρες (χολόλιθοι) βρίσκονται μέσα στη χοληδόχο κύστη, στη χοληδοχολιθίαση οι πέτρες εντοπίζονται στον κοινό χοληδόχο πόρο. Οι χοληδοχόλιθοι ανευρίσκονται στο 10% όσων υποβάλλονται σε απεικονιστικές εξετάσεις των χοληφόρων. Διακρίνονται σε πρωτοπαθείς (όταν σχηματίζονται στο χοληδόχο πόρο) και σε δευτεροπαθείς (όταν περνούν από τη χοληδόχο κύστη στο χοληδόχο πόρο).
• Κολικός των χοληφόρων
• Αποφρακτικός ίκτερος (σκουρόχρωμα ούρα) με συνοδό πόνο
• Χολαγγειίτιδα: προκύπτει λόγω απόφραξης και αυξημένης ενδοαυλικής πίεσης. Εκδηλώνεται με πόνο, πυρετό και ίκτερο και μπορεί να εξελιχθεί σε σηπτικό σοκ με υπόταση, μια δυσοίωνη εξέλιξη με θνητότητα που πλησιάζει το 100% χωρίς άμεση θεραπεία.
• Παγκρεατίτιδα
• Ειλεός
Η ασυμπτωματική χοληδοχολοληθίασης αποτελεί συνήθως ένα τυχαίο εύρημα ( μπορεί να διαγνωστεί κατά τη διενέργεια χολαγγειογραφήματος, εν μέσω χολοκυστεκτομής.
Στη διάγνωση της χοληδοχολιθίαση κατευθυνόμαστε όταν υπάρχει ένας συνδυασμός των παρακάτω ενδείξεων:
• Πόνος που ομοιάζει με αυτόν της χολής
• Ίκτερος
• Παθολογική εικόνα της ηπατικής λειτουργίας
• Διάταση του χοληδόχου πόρου (άνω των 8mm)
Οι διαγνωστικές εξετάσεις περιλαμβάνουν:
• MRCP (Μαγνητική Χολαγγειοπαγκρεατογραφία): ευαισθησία άνω του 90% και ειδικότητα άνω του 99% , στην αναγνώριση των χοληδοχολόλιθων
• ERCP (Ενδοσκοπική Παλίνδρομη Χολαγγειοπαγκρεατογραφία):
ERCP (Ενδοσκοπική Παλίνδρομη Χολαγγειοπαγκρεατογραφία):είναι μια πολύ αποτελεσματική θεραπεία για τον καθαρισμού του πόρου. Στο 75% των ασθενών αρκεί η άπαξ εφαρμογή της, ενώ με την επανάληψη της θεραπεύεται το 90% . H ERCP, είναι και διαγνωστική εξέταση για τον Καρκίνο του χοληδόχου πόρου.
Αν μια πέτρα περάσει μέσα από το χοληδόχο πόρο στο δωδεκαδάκτυλο μπορεί να προκληθεί τραυματισμός του παγκρέατος και σοβαρή βλάβη λόγω φλεγμονής.
Αν ενας μεγάλος λίθος περάσει στη από τη χοληδόχο κύστη μέσω συριγγίου στο δωδεκαδάκτυλο και μετά απευθείας στο έντερο, μπορεί να προκληθεί απόφραξη. Είναι μια κατάσταση που συναντάται πιο συχνά σε ηλικιωμένους ασθενείς
Δυσκινησία της Χοληδόχου κύστης
Πρόκειται για μια λειτουργική διαταραχή του χοληφόρου δέντρου, στην οποία ο ασθενής έχει τα τυπικά συμπτώματα της χολολιθίασης, χωρίς όμως να έχουν σχηματιστεί χολόλιθοι.
• Περισσότερο από το 85% των ασθενών παρουσιάζουν βελτίωση των συμπτωμάτων τους μετά από χολοκυστεκτομή.
• Σε αυτούς που δεν αναταποκρίνονται στη θεραπεία, η ERCP με σφιγκτηροτομή, μπορεί να αποδειχθεί ιδιαιτέρως χρήσιμη.
Χολαγγειίτιδα
Είναι μια κατάσταση η οποία επηρεάζει το χοληφόρο δέντρο.
Η χολαγγειίτιδα διακρίνεται σε οξεία και σε χρόνια.
Η οξεία χολαγγειίτιδα είναι το αποτέλεσμα βακτηριακής λοίμωξης του χοληφόρου δέντρου, η οποία συχνά δημιουργείται λόγω απόφραξης από χολόλιθο. Η χρόνια χολαγγειίτιδα χαρακτηρίζεται από στάση της χολής, η οποία εξελίσσεται σε χολική κίρρωση και εν τέλει θάνατο από ηπατική ανεπάρκεια. Η έγκαιρη διάγνωσή της είναι μείζονος σημασίας.
Περίπου στους μισούς ασθενείς με χολαγγειίτιδα παρατηρούνται:
• Πυρετός και ρίγος
• Ίκτερος
• Πόνος άνω δεξιά της κοιλιάς.
Περίπου στους μισούς ασθενείς με χολαγγειίτιδα παρατηρούνται:
• Υπερηχογράφημα
• MRCP και αξονική κοιλίας
• ERCP: τόσο διαγνωστική όσο και θεραπευτική
Η θεραπεία της χολαγγειίτιδας είναι επείγουσα και περιλαμβάνει:
• Άμεση ενυδάτωση
• Ενδοφλέβια αντιβίωση
• Αποσυμπίεση του χοληφόρου δέντρου για οριστική θεραπεία (με χειρουργική επέμβαση ή ενδοσκοπική/διαδερμική παροχέτευση)
Πολύποδες Χοληδόχου Κύστης
Οι πολυποδες είναι καλοήθεις μάζες της χοληδόχου κύστης που συνήθως ανακαλύπτονται τυχαία κατά τη διενέργεια απεικονιστικών εξετάσεων για άλλους λόγους. Ανευρίσκονται στο 3-12,3% του γενικού πληθυσμού. Είναι διαφόρων ειδών, και συνήθως όταν είναι μικροί είναι εντελως ασυμπτωματικοί. Όταν εμφανίζουν συμπτώματα, αυτά ομοιάζουν με εκείνα της χολολιθίασης.
• Αν ένας πολύποδας έχει μέγεθος 1εκ : απαιτείται χειρουργική επέμβαση
• Αν υπάρχουν 2 πολύποδες: απαιτείται χειρουργική επέμβαση ανεξαρτήτως του μεγέθους αυτών.
Καρκίνος της Χοληδόχου κύστης
Eίναι ένας σπάνιος αλλά σοβαρός τύπος επιθετικού καρκίνου που ξεκινάει από τη χοληδόχο κύστη και έχει κακή πρόγνωση. Στα αρχικά στάδια της νόσου δεν υπάρχουν συμπτώματα και συχνά εντοπίζεται τυχαία κατά τη διάρκεια επέμβασης της χοληδόχου κύστης για άλλες αιτίες (όπως χολολιθίαση). Για ασθενείς που βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο, δικαιολογείται μια πιο επιθετική χειρουργική προσέγγιση. Είναι ο πιο συχνός καρκίνος των χοληφόρων οδών και ο πέμπτος πιο συχνός Γαστρεντερικός καρκίνος.
• Χολολιθίαση
• Πολύποδες χοληδόχου κύστης
• Χρόνια φλεγμονή : όπως η χρόνια χολοκυστίτιδα
• Δύο με τρεις φορές πιο συχνός στις γυναίκες
• Εμφανίζεται συνήθως στην ηλικία 60-70 ετών
• Κοιλιακό άλγος (συνήθως επάνω δεξια στην κοιλιά)
• Ναυτία και έμετος
• Ίκτερος
• Απώλεια όρεξης και βάρους
• Πυρετός
• Φούσκωμα
• Υπέρηχος: η πιο σύνηθης εξέτασης που πραγματοποιείται αρχικα
• Αξονική τομογραφία (CT)
• Μαγνητική τομογραφία (MRI) και MRCP
• Ενδοσκοπική Παλίνδρομη Χολαγγειοπαγκρεατογραφία (ERCP): προκειμένου να συλλεχθούν δείγματα ιστού
• Διαδερμική διηπατική χολαγγειογραφία
Η χειρουργική επέμβαση είναι η πιο αποτελεσματική θεραπευτική μέθοδος για τον καρκίνο της χοληδόχου κύστης ειδικά αν είναι σε αρχικό στάδιο.
Ενδοσκοπική Παλίνδρομη Χολαγγειοπαγκρεατογραφία (ERCP)
Πρόκειται για μια ενδοσκοπική και ακτινολογική επεμβατική διαδικασία η οποία μπορεί να αξιοποιηθεί τόσο για διαγνωστικούς όσο και για θεραπευτικούς σκοπούς.
Είναι εξαιρετική μέθοδος για τη διάγνωση της νόσου των χοληφόρων ή του παγκρέατος, με ευαισθησία 71-85% και ειδικότητα 88-97%.
Είναι μια τεχνικά απαιτητική διαδικασία με ποσοστό αποτυχίας 3-12%, γι’ αυτό και είναι απαραίτητη η μεγάλη εμπειρία του ενδοσκόπου.
Μετά την αναισθησία , το ενδοσκόπιο περνά από το στόμα στο στομάχι και από εκεί στο δωδεκαδάκτυλο, όπου βρίσκεται το μικρό άνοιγμα του χοληδόχου και παγκρεατικού πόρου. Στη συνέχεια εγχύεται σκιαγραφική χρωστική ουσία στους χοληφόρους και παγκρεατικούς πόρους ώστε κατά τη λήψη ακτινογραφιών να εντοπιστούν αποφράξεις, λίθοι, στενώσεις και όγκοι.
Κατά τη διάρκεια της ERCP μπορούν να πραγματοποιηθούν διάφορες ειδικές επεμβάσεις όπως:
• Σφιγκτηροτομή: πραγματοποιείται μια μικρή τομή στο άνοιγμα του πόρου για να επιτραπεί η διέλευση λίθων ή χολής
• Αφαίρεση λίθων : εξαγωγή χολόλιθων από τους πόρους
• Βιοψία
Το ποσοστό των επιπλοκών κυμαίνεται μεταξύ 5-6% ενώ η θνητότητα είναι 0,01% . Οι πιθανές επιπλοκές είναι:
• Παγκρεατίτιδα (1,3-6,7%)
• Αιμορραγία (0,3-2%)
• Διάτρηση (0,1-1,1%)
• Χολαγγειίτιδα
Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή
Η λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή είναι μια ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση, για την αφαίρεση της Χοληδόχου κύστης. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, έχει αντικαταστήσει την ανοιχτή μέθοδο στην πλειοψηφία των περιπτώσεων.
Αποτελεί μια από τις πιο συχνές επεμβάσεις στις ΗΠΑ.
Κατόπιν γενικής αναισθησίας, πραγματοποιούνται 4 μικρές οπές στην κοιλια (0,5-1 εκ. η καθεμία), μέσω των οποίων εισέρχονται τα τροκάρ και η κάμερα. Στη συνέχεια εισάγονται τα χειρουργικά εργαλεία, κόβονται ο κυστικός πόρος και η κυστική αρτηρία και η χοληδόχος κύστη αφαιρείται μέσω μιας οπής.
• Χολοκυστίτιδα (οξεία/χρόνια)
• Συμπτωματική χολολιθίαση
• Δυσκινησία Χολής (υπολειτουργία/υπερλειτουργία)
• Οξεία χολοκυστίτιδα
• Λιθισιακή παγκρεατίτιδα
• Μάζες/πολύποδες χοληδόχου κύστης
• Επιπλοκές που σχετίζονται με τη χοληδόχο κύστη (διάτρηση και εμπύημα)
• Μη ανοχή γενικής αναισθησίας
• Ηπατική νόσος τελικού σταδίου με πυλαία υπέρταση
• Σοβαρή χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (σχετική αντένδειξη)
• Συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια (σχετική αντένδειξη)
• Μικρότερες τομές
• Λιγότερος μετεγχειρητικός πόνος
• Συντομότερη νοσηλεία (μόλις 1 ημέρα)
• Θνητότητα 0,1-0,5 %
• Νοσηρότητα 2-3%
• Ο χειρουργικός χρόνος είναι μεγαλύτερος
• Υψηλότερο ποσοστό μετατροπής σε ανοιχτή επέμβαση σε σχέση με προγραμματισμένα χειρουργεία.
• Αιμορραγία
• Λοίμωξη
• Βλάβη της περιβάλλουσας δομής
• Τραυματισμός του κοινού χοληδόχου/ηπατικού πόρου (η πιο επικίνδυνη επιπλοκή. Το ποσοστό της υπολογίζεται στο 0,4%
Οι μη επεμβατικές θεραπείες είναι σε μεγάλο βαθμό ανεπιτυχείς.
TI MΑΣ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ: Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή με υπερήχους (Ultracision)
H χειρουργική μας ομάδα εφαρμόζει αποκλειστικά την καινοτόμο και επαναστατική μέθοδο της Λαπαρακοσκοπικής χολοκυστεκτομής με υπερήχους (Ultracision), η οποία υπερτερεί σημαντικά έναντι της παραδοσιακής Λαπαροσκοπικής Χολοκυστεκτομής.
Στην επέμβαση αυτή χρησιμοποιείται ένα προηγμένο χειρουργικό εργαλείο, το Ψαλίδι Υπερήχων (Harmonic Scalpel), το οποίο αξιοποιεί την ενέργεια των υπερήχων, για την ταυτόχρονη εκτομή των ιστών και πήξη των αιμοφόρων αγγείων, γεγονός που μειώνει αισθητά τον κίνδυνο αιμορραγίας . Η τεχνική έχει εξαιρετικά πλεονεκτήματα:
Η Ultracision μειώνει τον κίνδυνο χειρουργικής αιμορραγίας από το ήπαρ και από την κυστική αρτηρία .
Σε αντίθεση με το κλασικό ψαλίδι, οι υπερηχητικές δονήσεις παρέχουν εκτομή ακριβείας, και ελεγχόμενη διοχέτευση θερμότητας, γεγονός που εκμηδενίζει την πιθανότητα θερμικής βλάβης και τραυματισμού των παρακείμενων ιστών.
Η επιπλοκή αυτή είναι συχνά απόρροια της κλασικής Λαπαροσκοπικής Χολοκυστεκτομής και χάρη στην μέθοδο Ultracison, η πιθανότητα να συμβεί σχεδόν εκμηδενίζεται. Έτσι, ο ασθενής προφυλάσσεται από τις ακόλουθες συνέπειές της:
• Επιμόλυνση της κοιλιάς από τη χολή
• Αυξημένη νοσηρότητα (μεγαλύτερη παραμονή στην κλινική και μεγαλύτερος μετεγχειρητικός πόνος)
• Αυξημένη χορήγηση αντιβίωσης (καθώς η χολη που μολυνει την κοιλιά περιέχει διάφορα μικρόβια)
• Αυξημένο κόστος
Βιβλιογραφία
Agresta, F., Campanile, F.C. and Vettoretto, N. (eds.) (2014) Laparoscopic cholecystectomy: An evidence-based guide. Cham Switzerland: Springer.
Townsend, C.M. et al. (2022) Sabiston Textbook of surgery: The Biological Basis of modern surgical practice. St. Louis, MO: Elsevier.
Alves, J.R. et al. (2023) ‘Asymptomatic cholelithiasis: Expectant or cholecystectomy. A systematic review’, ABCD. Arquivos Brasileiros de Cirurgia Digestiva (São Paulo), 36. doi:10.1590/0102-672020230029e1747.
Fujita, N. et al. (2023) ‘Evidence-based clinical practice guidelines for cholelithiasis 2021’, Journal of Gastroenterology, 58(9), pp. 801–833. doi:10.1007/s00535-023-02014-6.
Wakabayashi, G. et al. (2018) ‘Tokyo guidelines 2018: Surgical Management of acute cholecystitis: Safe steps in laparoscopic cholecystectomy for acute cholecystitis (with videos)’, Journal of Hepato-Biliary-Pancreatic Sciences, 25(1), pp. 73–86. doi:10.1002/jhbp.517.
