ΕΡΕΥΝΑ ΟΜΑΔΑΣ ΓΚΙΟΥΡΔΑΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ

Ταχυκαρδία: άμεση συσχέτιση με την Διαφραγματοκήλη

Έρευνα διεξήχθη σε ασθενείς μας που υπεβλήθηκαν σε επέμβαση (Θολοπλαστική κατά Nissen  ή Ανάταξη διαφραγματοκήλης και σύγκλιση σκελών διαφράγματος), κατά την περίοδο του έτους, Σεπτέμβρης 2019-Σεπτέμβρης 2020. Από ένα σύνολο 160 ασθενών που έπασχαν από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και έκαναν αντιπαλινδρομική επέμβαση, οι 41 ασθενείς παρουσίαζαν ταυτόχρονα συμπτώματα ταχυκαρδίας η οποία όμως δεν συνδεόταν με καρδιακά προβλήματα και ήταν μη καρδιαγγειακής αιτιολογίας.

Στόχος της έρευνας ήταν να διερευνηθεί η συσχέτιση της παλινδρόμησης με την ταχυκαρδία. Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν πλήρως τον ισχυρισμό που τέθηκε στην αρχή της έρευνας, σύμφωνα με τον οποίο η παραοισοφαγική διαφραγματοκήλη παρουσιάζει έντονα καρδιακά συμπτώματα όπως ταχυκαρδίες.

Τα αποτελέσματα της έρευνας

Από το δείγμα των 41 ασθενών που μελετήθηκαν με ταχυκαρδία και ΓΟΠΝ, οι 28 (68%) ήταν γυναίκες και οι 13 (32%) άνδρες. Οι ηλικίες των ασθενών κυμαίνονταν από τα 28 έως 76 έτη με μέσο όρο τα 55 έτη.  Από το σύνολο των ασθενών οι 35 (85%) λάμβαναν φαρμακευτική αγωγή για την ΓΟΠΝ για διάστημα μεγαλύτερο του ενός μήνα. Με κάποιους ασθενείς να λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή έως και 24 χρόνια. Μέσος όρος λήψης φαρμακευτικής αγωγής ήταν τα 7,2 χρόνια. Τα κυριότερα συμπτώματα παλινδρόμησης των ασθενών του δείγματος ήταν οι καούρες, οι αναγωγές υγρών και φαγητών και οι ερυγές.

Για την αντιμετώπιση της ΓΟΠΝ, 22 (54%) των ασθενών υπεβλήθη σε επέμβαση   θολοπλαστικής κατά Nissen ενώ οι υπόλοιποι 19 (46%) σε επέμβαση ανάταξης διαφραγματοκήλης και σύγκλισης σκελών του διαφράγματος. Όλες οι επεμβάσεις έγιναν λαπαροσκοπικά και οι ασθενείς επέστρεψαν σπίτι τους μετά από 1-2 ημέρες. Όλοι οι ασθενείς κατά το εξιτήριο είχαν πολύ καλή  κλινική εικόνα και στη συνέχεια χωρίς καμία επιπλοκή μετεγχειρητικά και με ελάχιστη νοσηρότητα.

Σύμφωνα με το πρωτόκολλο παρακολούθησης που εφαρμόζουμε, οι ασθενείς καλούνται στα ιατρεία μας τον 1^ο, 2^ο, 3^ο, 6^ο και 12^ο μήνα μετά το χειρουργείο τους. Στο δείγμα της έρευνας μας αξιολογήθηκε η πορεία της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης και της ταχυκαρδίας, στο πλαίσιο της μετεγχειρητικής παρακολούθησης. Από το σύνολο των 41 ασθενών του δείγματος επιλέχτηκαν για την έρευνα οι 39, καθώς 2 ασθενείς χάθηκαν από το πρόγραμμα της μετεγχειρητικής παρακολούθησης.

Όσον αφορά στο σύμπτωμα της ταχυκαρδίας, τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά, αφού στο 77% των ασθενών (30 ασθενείς) σταμάτησαν πλήρως τα συμπτώματα της ταχυκαρδίας μετεγχειρητικά, ενώ στο 10% των ασθενών (4  ασθενείς) βελτιώθηκε κατά πολύ η καρδιακή τους κατάσταση. Ένα 12% των ασθενών (5 ασθενείς) ανέφεραν μικρή βελτίωση στην καρδιακή τους λειτουργία.

Σε συνάρτηση με τον χρόνο θεραπείας του συμπτώματος της ταχυκαρδίας μετά την επέμβαση, η έρευνα ανέδειξε ότι τον πρώτο μετεγχειρητικό μήνα 36% των ασθενών θεραπεύθηκε πλήρως από την ταχυκαρδία, ενώ ένα 10% των ασθενών έδειξε βελτίωση της καρδιακής του λειτουργίας. Το δεύτερο μετεγχειρητικό μήνα ένα 12% θεραπεύθηκε πλήρως από την ταχυκαρδία. Ενώ 6 μήνες μετά την επέμβαση θεραπεύτηκε το 18% των ασθενών και φτάνοντας έως  1,5 χρόνο μετά την επέμβαση θεραπεύτηκε το 7% των ασθενών.

Συμπέρασμα

Με την παραπάνω έρευνα προσπαθήσαμε να εξακριβώσουμε κατά πόσο μία αντιπαλινδρομική επέμβαση μπορεί να βελτιώσει ή ακόμη και να θεραπεύσει εκτός από την ΓΟΠΝ και την ταχυκαρδία, μη καρδιαγγειακής αιτιολογίας.

Όπως φαίνεται από το στατιστικό δείγμα που εξετάσθηκε, οι αντιπαλινδρομικές επεμβάσεις εκτός από μια ασφαλή και εξαιρετικά αποτελεσματική θεραπεία για την ΓΟΠΝ, μπορούν να βελτιώσουν την καρδιακή κατάσταση των ασθενών που υποφέρουν από ταχυκαρδίες λόγω παραοισοφαγικής διαφραγματοκήλης και να αποτρέψουν έτσι ακόμα μεγαλύτερες καρδιακές βλάβες. Θα ήταν καλό να συνεχιστεί η έρευνα σε μεγαλύτερο πληθυσμό για την εξαγωγή ακόμα περισσότερων συμπερασμάτων.