Κήλες: Όλες οι απαντήσεις στις πιο συχνές ερωτήσεις των ασθενών
- Γενικές Πληροφορίες
Με τον όρο κήλη περιγράφουμε την πρόπτωση και προβολή ενδοκοιλιακού σπλάχνου ή μέρος αυτού (στομάχι, έντερο, επίπλουν), εκτός της ανατομικής του θέσης, μέσω ενός φυσιολογικού ή παθολογικού τρήματος (στομίου).
Με τον όρο κήλη περιγράφουμε την πρόπτωση και προβολή ενδοκοιλιακού σπλάχνου ή μέρος αυτού (στομάχι, έντερο, επίπλουν), εκτός της ανατομικής του θέσης, μέσω ενός φυσιολογικού ή παθολογικού τρήματος (στομίου).
1. Από εξασθένηση μυϊκού τοιχώματος που οφείλεται σε:
• Συγγενή ελαττώματα: ανεπαρκή σύγκλειση κηλικών τρημάτων στη βρεφική ηλικία. Αν δεν κλείσουν οι τρύπες αυτές τους πρώτους μήνες ζωής, είναι πολύ πιθανό να αναπτυχθεί κήλη στην ενήλικη ζωή. Αν δεν κλείσει ο βουβωνικός πόρος, o ομφαλικός δακτύλιος και το διαφραγματικό τρήμα μπορεί να αναπτυχθεί αντιστοίχως, βουβωνοκήλη, ομφαλοκήλη και διαφραγματοκήλη.
• Προχωρημένη ηλικία: Με την πάροδο του χρόνου οι μύες της κοιλιάς αποδυναμώνονται και γινόμαστε πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη κήλης.
• Πρότερη επέμβαση στην περιοχή της κοιλιάς: Προγενέστερες χειρουργικές τομές , ενδέχεται να αποδυναμώσουν τους ιστούς γύρω από την περιοχή, οδηγώντας στην ανάπτυξη μετεγχειρητικής κοιλιοκήλης.
2. Από αυξημένη πίεση στην κοιλιά που οφείλεται σε
• Παχυσαρκία
• Εγκυμοσύνη
• Άρση βάρους: άρση αντικειμένων ή προπονήσεις με αντιστάσεις χωρίς την κατάλληλη υποστήριξη, ή με λάθος τεχνική.
• Βαριά χειρωνακτική εργασία
• Χρόνιο Βήχα: (ασκεί πίεση στο κοιλιακό τοίχωμα)
• Δυσχεσία
Πολύ συχνή αιτία εσωτερικής κήλης, στην οποία το έντερο διέρχεται το επίπλουν. Οι εσωτερικές κήλες είναι πολύ επικίνδυνες διότι ο ασθενής μπορεί να μην καταλάβει την ύπαρξή τους.
Εξωτερικές κήλες
• Ομφαλοκήλη
• Μετεγχειρητική κοιλιοκήλη
• Βουβωνοκήλη
• Eπιγαστρική κήλη
• Μηροκήλη
• Οσχεοκήλη
Εσωτερικές κήλες
• Ολισθαίνουσα διαφραγματοκήλη
• Παραοισοφαγική διαφραγματοκήλη
Ναι. Άνθρωποι που ασχολούνται με εργώδη επαγγέλματα όπως οικοδόμοι, επιπλοποιοί, ξυλουργοί, χειριστές εκσκαφέων και κομπρεσέρ, ψαράδες, αγρότες κ.ά., είναι πολύ πιθανό να εμφανίσουν κήλη στη ζωή τους, εφόσον δεν έχουν κλείσει τα κηλικά τους τρήματα στην βρεφική ηλικία.
Αυτό που κληρονομούμε είναι ένα γονιδιακό σύνδρομο το οποίο εμποδίζει τα τρήματα (τις τρύπες) να κλείσουν, καθιστώντας μας ευάλωτους στην ανάπτυξη κήλης.
• Ναι, αρκεί να αποφεύγονται προπονήσεις υψηλής έντασης ,που μπορούν να επιδεινώσουν μια κήλη: άρση μεγάλου βάρους, ασκήσεις που καταπονούν την κοιλιά
• Όσοι έχουν κήλη καλό είναι να επιλέγουν ασκήσεις χαμηλής έντασης, που δεν ασκούν υπερβολική πίεση στα κοιλιακά τοιχώματα, όπως: περπάτημα, ποδηλασία, κολύμβηση, ήπια yoga
Η περίσφιξη της κήλης είναι μια σοβαρή και δυνητικά θανατηφόρα επιπλοκή, όπου μειώνεται η παροχή αίματος (ισχαιμία), στο περιεχόμενο μιας εγλωβισμένης κήλης, (εγκλωβισμένη είναι η κήλη η οποία δεν ανατάσσεται κατά την αφή). H περίσφιξη, συμβαίνει πιο συχνά σε μεγάλες κήλες που διέρχονται από μικρά στόμια.
- Συμπτώματα - Διάγνωση
Ο ασθενής συνήθως:
• Παρατηρεί ένα εξόγκωμα
• Mπορεί να νιώθει αίσθημα βάρους, τσούξιμο/δυσκολία στην κίνηση
• Ενδέχεται να μην έχει καμία απολύτως ενόχληση.
Ναι. Αν η κήλη είναι σε αρχικό στάδιο, μπορεί να είναι ασυμπτωματική. Ο ασθενής βλέπει απλά μια προβολή μάζας (ένα εξόγκωμα) και δεν αισθάνεται πόνο (ίσως μόνο ένα ελαφρύ αίσθημα βάρους).
• Λήψη ιστορικού: ο ιατρός λαμβάνει πληροφορίες για τη διάρκεια και το είδος συμπτωμάτων (πόνος, αίσθημα βάρους, περιορισμός κινήσεων), τις καταστάσεις στις οποίες αυτά εμφανίζονται, το ιστορικό προηγούμενων επεμβάσεων, το οικογενειακό ιστορικό κήλης, τον τρόπος ζωής (είδος επαγγέλματος, άρση βάρους)
• Κλινική εξέταση: ο ιατρός θα εξετάσει το εξόγκωμα με το δάχτυλό του και θα αξιολογήσει αν αυτό διογκώνεται ή ανατάσσεται, ανάλογα με το αν ο ασθενής είναι όρθιος, σε ύπτια θέση, βήχει ή .
• Διαγνωστικές εξετάσεις: ώστε να επιβεβαιωθεί η διάγνωση
– Υπερηχογράφημα (US)
– Αξονική τομογραφία (CT)
– Μαγνητική τομογραφία (MRI)
Ναι. Όταν κάποιος διαγνωστεί με κήλη είναι πολύ πιο πιθανό να έχει και δεύτερη κήλη. Επιπρόσθετα, η παρουσία δύο κηλών, αυξάνει ακόμα πιο πολύ την πιθανότητα ύπαρξης και τρίτης κήλης. Ο ασθενής έχει αυτό που ονομάζουμε σύνδρομο πολλαπλών κηλικών στομίων, καθώς μπορεί να έχει ταυτόχρονα ομφαλοκήλη, βουβωνοκήλη και διαφραγματοκήλη.
- Πρόληψη
Αν δεν έχουν κλείσει τα κηλικά τρήματα (τρύπες) τον πρώτο χρόνο ζωής, τότε είναι πολύ πιθανό στην πορεία να εμφανιστεί κήλη. Γνωρίζοντάς το αυτό, μπορεί κανείς να λάβει τα κατάλληλα μετρά προκειμένου να περιορίσει την πιθανότητα να αναπτυχθεί κήλη στο μέλλον, δηλαδή να μην πάρει βάρος και να μην σηκώνει υπέρμετρα βάρη.
Παρόλο που δεν μπορεί να αποφευχθεί η εμφάνιση της κήλης σε όσους έχουν συγγενές ελάττωμα (ανεπαρκής σύγκλειση κηλικών τρημάτων στη βρεφική ηλικία), οι παράγοντες που μειώνουν τον κίνδυνο της εμφάνισης κήλης είναι:
• Διατήρηση φυσιολογικού βάρους : το περίσσειο βάρος αυξάνει την ενδοκοιλιακή πίεση και καθιστά την εμφάνιση κήλης πιο πιθανή.
• Τακτική άσκηση : η ενδυνάμωση (και όχι υπερβολική καταπόνηση) των μυών της κοιλιάς και του πυρήνα μας, μειώνει την εμφάνιση της κήλης
• Διακοπή καπνίσματος: το κάπνισμα συχνά οδηγεί σε χρόνιο βήχα, ο οποίος αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης κήλης.
• Αποφυγή άρσης μεγάλου βάρους: αν κάποιος λόγω εργασίας σηκώνει μεγάλα βάρη και επιθυμεί να αποτρέψει την εμφάνιση κήλης, καλό είναι να υιοθετήσει σωστή τεχνική και να φοράει ζώνη.
• Υγιεινή διατροφή: ώστε να αποφευχθεί η δυσχεσία.
• Αντιμετώπιση νοσημάτων που αυξάνουν την πίεση στην κοιλιά: Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) , καλοήθης υπερπλασία προστάτη.
Φυσικά. Όπως και στην περίπτωση της παχυσαρκίας, η εγκυμοσύνη σχετίζεται άμεσα με την ανάπτυξη και την επιδείνωση μιας κήλης
• Προκαλεί αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση: η αναπτυσσόμενη μήτρα ασκεί πίεση στο κοιλιακό τοίχωμα.
• Οι κοιλιακοί μύες αποδυναμώνονται: λόγω ορμονών της εγκυμοσύνης όπως η ρελαξίνη. Οι ορμόνες αυτές προετοιμάζουν και χαλαρώνουν τους μύες και τους συνδέσμους στην περιοχή της λεκάνης, για την έλευση του τοκετού. Από αυτή τη διαδικασία όμως δεν μένουν ανεπηρέαστοι οι κοιλιακοί μύες, οι οποίοι επίσης χαλαρώνουν, καθιστώντας πιο πιθανή την ανάπτυξη της κήλης.
• Υποτροπή κήλης: αν μια γυναίκα έχει υποβληθεί σε επέμβαση κήλης πριν την εγκυμοσύνη , η υποτροπή της είναι πολύ πιο πιθανή, διότι η περιοχή της τομής καταπονείται
• Φυσιολογικός τοκετός: οι πιέσεις του φυσικού τοκετού επηρεάζουν αρνητικά τους ήδη εξασθενημένους κοιλιακούς μύες, ευνοώντας την ανάπτυξη κήλης.
Ναι. Η άρση βάρους αυξάνει σε μεγάλο βαθμό την ενδοκοιλιακή πίεση, η οποία με τη σειρά της προκαλεί ή επιδεινώνει ένα ήδη υπάρχον ελάττωμα στο κοιλιακό τοίχωμα, δια μέσω του οποίου δημιουργείται η κήλη.
Πάρα πολύ. Πολλές φορές οι κήλες είναι επιπλοκή της παχυσαρκίας. Όταν κάποιος πάσχει από υπερνοσογόνο παχυσαρκία οι πιέσεις που ασκούνται στα κοιλιακά τοιχώματα είναι πολύ μεγάλες και οι κήλες θα εμφανιστούν ανεξαρτήτως συγγενούς προδιάθεσης ( δηλαδή αν έκλεισαν ή όχι τα κηλικά στόμια στην παιδική ηλικία). Η ανάπτυξη διαφραγματοκήλης και ομφαλοκήλης είναι πολύ συχνή στον παχύσαρκο πληθυσμό. Η απώλεια βάρους είναι σημαντικό μέσο πρόληψης τόσο της ανάπτυξης όσο και της υποτροπής της κήλης.
Η βαριατρική επέμβαση (Πτύχωση, Sleeve) μπορεί κάλλιστα να συνδυαστεί με την αντιμετώπιση της κήλης σε ένα μόνο χειρουργείο.
Ναι. Το τσιγάρο επηρεάζει την αγγείωση των ιστών και θεωρητικά τους κάνει πιο ευπαθείς. Επίσης προκαλεί χρόνια βρογχίτιδα και παροξυσμικό βήχα που κάνει πιο πιθανή την εμφάνιση κήλης.
Η συχνή αυξομείωση βάρους ( λόγω παχυσαρκίας, εγκυμοσύνης).
- Θεραπεία – Αποτελέσματα - Υποτροπή
Όχι. Ο μόνος τρόπος για να επανατοποθετηθούν τα σπλάχνα στη θέση τους, είναι η χειρουργική επέμβαση (είτε με ανοιχτή τομή, είτε λαπαροσκοπικά).
• Η κήλη προοδευτικά θα μεγαλώνει
• Η ποιότητα ζωής του ασθενούς θα υποβαθμίζεται
• Ο ασθενής κινδυνεύει από πολύ σοβαρές επιπλοκές όπως νέκρωση του εντέρου και περιτονίτιδα (λόγω εγκλωβισμού και περίσφιξης), οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν στο θάνατο.
Όχι. Άπαξ και εμφανιστεί μια κήλη, θα χρειαστεί να προγραμματιστεί χειρουργική επέμβαση, καθώς είναι βέβαιο ότι μελλοντικά θα εμφανιστούν συμπτώματα και ο κίνδυνος των επιπλοκών θα αυξάνεται.
Ανοιχτή επέμβαση: πραγματοποιείται τομή, τα σπλάχνα επανατοποθετούνται στη ορθή τους θέση και τοποθετείται πλέγμα.
Λαπαροσκοπική επέμβαση: τα λαπαροσκοπικά εργαλεία εισέρχονται μέσω δύο μικρών οπών, μέσω των οποίων αποκαθίσταται η κήλη και τοποθετείται το πλέγμα.
Σε γενικές γραμμές η Ανοιχτή επέμβαση προτιμάται:
• Σε ευμεγέθη κήλη
• Σε ηλικιωμένους ασθενείς
• Σε υποτροπή κήλης
Η Λαπαροσκοπική επέμβαση:
• Έχει λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο
• Μικρότερη νοσηρότητα
• Μικρότερο κίνδυνο ανάπτυξης επιπλοκών ή μόλυνσης
• Προσφέρει εξαιρετικό αισθητικό αποτέλεσμα (καλαίσθητες ουλές κάτω του 1cm)
• Προτιμάται σε γυναίκες (για αισθητικούς λόγους)
Η λαπαροσκοπική μέθοδος είναι ιδανική για:
• Υποτροπή της κήλης από προγενέστερη τοποθέτηση πλέγματος με ανοιχτό χειρουργείο
• Ανθρώπους που θέλουν να επιστρέψουν άμεσα στην εργασία τους
• Νέους ανθρώπους
• Να θεραπευτούν πολλές κήλες ταυτόχρονα
• Σύμφωνα με επικαιροποιημένες διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες (2023)* , η μέθοδος (ανοιχτή ή λαπαροσκοπική) δεν παίζει ρόλο (σε ποσοστά υποτροπής, μετεγχειρητικό πόνο και νοσηρότητα), αρκεί ο χειρουργός να έχει μεγάλη εμπειρία σε αυτή που θα επιλέξει να εφαρμόσει.
• Οι λαπαροσκοπικές επεμβάσεις απαιτούν μεγαλύτερη εμπειρία σε σχέση με τις ανοιχτές μεθόδους (γιατί έχουν μεγάλη καμπύλη εκμάθησης: ο χειρουργός πρέπει να συμμετάσχει σε τουλάχιστον 100 επεμβάσεις προτού την εκτελέσει μόνος του).
• Υψηλότερα ποσοστά υποτροπής έχουν καταγραφεί σε όσους χειρουργούς πραγματοποιούν λιγότερο από 5 επεμβάσεις βουβωνοκήλης το χρόνο, εν αντιθέσει με όσους πραγματοποιούν μεγαλύτερο αριθμό
* Update of the International HerniaSurge Guidelines for groin hernia management’ (2024) BJS Open, 8(2). doi:10.1093/bjsopen/zrae034.
Αν η κήλη είναι μικρή προτιμούμε τη Λαπαροσκοπική μέθοδο
Αν η κήλη είναι ευμεγέθης και υπάρχουν εκτεταμένες βλάβες στα κοιλιακά τοιχώματα, προτιμάται η Ανοιχτή μέθοδος
• Η υποτροπή της κήλης μετά την επέμβαση κυμαίνεται μεταξύ 1,7-10%
• Οι κήλες που έχουν αντιμετωπιστεί με ανοιχτές μεθόδους χωρίς τοποθέτηση πλέγματος, υποτροπιάζουν πιο συχνά σε σχέση με λαπαροσκοπικές μεθόδους.
• Οι λαπαροσκοπικές (TAPP και TEP) και οι ανοιχτές μέθοδοι με τοποθέτηση πλέγματος, δεν διαφέρουν μεταξύ τους σε ποσοστό υποτροπής.
• Για να μην υποτροπιάσει όμως μια κήλη που έχει αποκατασταθεί με τη λαπαροσκοπική μέθοδο, είναι απαραίτητη η μεγάλη εμπειρία του χειρουργού.
Ναι. Σε γενικές γραμμές, η επέμβαση είναι πολύ αποτελεσματική, καθώς στην πλειοψηφία των ασθενών η ύφεση των συμπτωμάτων είναι άμεση. To ποσοστό υποτροπής είναι σχετικά χαμηλό και κυμαίνεται μεταξύ 1,7 – 10%.
Τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα εξαρτώνται από:
• Το είδος της κήλης: η αποκατάσταση βουβωνοκήλης έχει συνήθως τα καλύτερα μετεγχειρητικά αποτελέσματα. Οι κοιλιακές και μετεγχειρητικές κοιλιοκήλες έχουν εξίσου ικανοποιητικά αποτελέσματα, με ελαφρώς μεγαλύτερο ποσοστό υποτροπής. Εξαιρετικά αποτελεσματικές είναι και οι επεμβάσεις για την ανάταξη διαφραγματοκήλης.
• Τη χειρουργική τεχνική και την επιλογή του πλέγματος
• Τη συνολική υγεία του ασθενούς
• Τη συμμόρφωση με τις μετεγχειρητικές οδηγίες
Ορισμένα συμπτώματα χρήζουν άμεσης ιατρικής παρακολούθησης καθώς μπορεί να είναι ενδείξεις εγκλωβισμού ή περίσφιξης της κήλης, επιπλοκή που απειλεί τη ζωή του ασθενούς. Ο ασθενής πρέπει να επισκεφθεί άμεσα τον ιατρό όταν υπάρχουν αυτά τα συμπτώματα:
Έντονος και αιφνίδιος πόνος στην περιοχή της κήλης
Πυρετός: ένδειξη λοίμωξης
Ναυτία και έμετος: μπορεί να οφείλεται σε απόφραξη του εντέρου ή περίσφιξη
Η κήλη είναι ξαφνικά θερμή και ερυθρή
Η κήλη δεν επαναφέρεται πίσω στην κοιλια: ένδειξη εγκλωβισμού
- Πλέγματα
Το πλέγμα κατασκευάζεται από συνθετικό βιο-απορροφήσιμο η βιολογικό υλικό και τοποθετείται από το χειρουργό στην περιοχή της κήλης, ώστε να προσφέρει μεγαλύτερη στήριξη, επούλωση του τραυματισμένου ιστού και να μειώσει τον κίνδυνο υποτροπής.
• Μειωμένος κίνδυνος υποτροπής: η ενίσχυση με πλέγμα τελευταίας τεχνολογίας, μειώνει σημαντικά την υποτροπή συγκριτικά με επεμβατικές μεθόδους με ράμματα.
• Αντοχή και ανθεκτικότητα: όταν έχει τοποθετηθεί πλέγμα μειώνεται η πιθανότητα επανεμφάνισης της κήλης ακόμα και υπό συνθήκες πίεσης ή καταπόνησης (αφού έχει ολοκληρωθεί η περίοδος ανάρρωσης)
• Λιγότερη τάση στους ιστούς: τα πλέγματα κατανέμουν ισότοπα την τάση στους ιστούς του κοιλιακού τοιχώματος, βελτιώνοντας την επούλωση και μειώνοντας το κίνδυνο διάσπασης της πληγής (που είναι ιδιαίτερα αυξημένος σε επεμβάσεις με ράμματα)
• Ευελιξία: το πλέγμα μπορεί να τοποθετηθεί είτε ανοιχτά είτε λαπαροσκπικά. Στην αγορά υπάρχουν υπερπληθώρα τύπων πλεγμάτων από διάφορα υλικά, προσφέροντας τεράστιο πεδίο επιλογών, ώστε ο χειρουργός να επιλέξει εξατομικευμένα το καταλληλότερο για την κάθε περίπτωση
• Χαμηλό προφίλ επιπλοκών: όταν τοποθετούνται από έμπειρο χειρουργό, με τη σωστή τεχνική και είναι υψηλής ποιότητας, οι επιπλοκές είναι πολύ σπάνιες.
• Κατάλληλα για ευμεγέθεις κήλες
• Ταχύτερη ανάρρωση: οι ασθενείς στους οποίους τοποθετείται πλέγμα, αναρρώνουν συντομότερα και επιστρέφουν πιο γρήγορα στις δραστηριότητες τους.
Τα νέα πλέγματα:
• Είναι μερικώς απορροφήσιμα (έτσι εξασφαλίζεται ο απαραίτητος χρόνος για την ανάπτυξη ουλώδους ιστού που θα αποτρέψει την υποτροπή)
• Είναι πιο σταθερά και μεγαλοπορώδη ( ο ουλώδης ιστός εισχωρεί στους πόρους και θωρακίζει την πάσχουσα περιοχή)
• Δεν δημιουργούν φλεγμονή και αίσθημα βάρους: o ασθενής δεν αισθάνεται καμία ενόχληση από τα νέας γενιάς πλέγματα, διπλής όψης.
Σε μετεγχειρητικές κοιλιοκήλες, στις οποίες τα τοιχώματα έχουν υποστεί πολλές βλάβες από προηγούμενα χειρουργεία. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν συνιστάται η λαπαροσκοπική προσέγγιση.
- Μετεγχειρητική Παρακολούθηση – Ανάρρωση
• Τις πρώτες 15 ημέρες οι ασθενείς δεν πρέπει να σηκώνουν βάρη (ισχύει και για την ανοιχτή μέθοδο)
• Ένα μήνα μετά, ο ασθενής μπορεί να επανέλθει πλήρως στην προπονητική του δραστηριότητα και να σηκώνει κανονικά βάρη.
Στην ανοιχτή μέθοδο η αποχή από τη γυμναστική διαρκεί τρεις μήνες, ενώ στη Λαπαροσκοπική μέθοδο, μόλις ένα μήνα.
Το διάστημα που θα χρειαστεί για να επέλθει πλήρης ανάρρωση μετά από μια επέμβαση κήλης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως:
• To είδος της επέμβασης: οι λαπαροσκοπικές μέθοδοι προσφέρουν ταχύτερη ανάρρωση
• Την ηλικία του ασθενούς : σε μεγαλύτερες ηλικίες η ανάρρωση διαρκεί περισσότερο
• Τον τύπο και το μέγεθος της κήλης: ευμεγέθεις και επιπλεγμένες κήλες χρειάζονται περισσότερο χρόνο ανάρρωσης
• Την τήρηση των μετεγχειρητικών οδηγιών : αν ο ασθενής δεν τηρήσει στο ακέραιο τις οδηγίες του ιατρού (διατροφικές οδηγίες, αποχή από έντονες δραστηριότητες και βάρη), τότε η ανάρρωση θα καθυστερήσει σημαντικά και υπάρχει ο κίνδυνος ανάπτυξης επιπλοκών.
• Η εμπειρία του χειρουργού παίζει ρόλο στο μετεγχειρητικό άλγος και τη νοσηρότητα. Ένας έμπειρος χειρουργός, με σωστή τομή, μπορεί να καταστήσει την ανοιχτή επέμβαση όμοια με τη λαπαροσκοπική, όσον αφορά τη νοσηρότητα και τον μετεγχειρητικό πόνο.
Σε γενικές γραμμές:
Μετά τη Λαπαροσκοπική μέθοδο /ανοιχτή μέθοδο από έμπειρο χειρουργό
• Επιστροφή σε ήπιες δραστηριότητες : άμεσα
• Επιστροφή στην εργασία : άμεσα
• Πλήρης Ανάρρωση : άμεσα
- Άρση μεγάλου βάρους: γιατί δημιουργεί τάση (πίεση) στην περιοχή, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αποτυχία της επέμβασης, επιπλοκές και υποτροπή της κήλης.
- Έντονη φυσική δραστηριότητα:
όπως τρέξιμο, άλματα, γιατί αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση και καταπονούν το μυϊκό τοίχωμα.
- Δραστηριότητες που προκαλούν καταπόνηση : πρέπει να αποφεύγονται δραστηριότητες που περιλαμβάνουν σκύψιμο, τέντωμα , περιστροφή του κορμού, καθώς υποβάλλουν σε περιττή τάση το τραύμα που προσπαθεί να επουλωθεί.
Όχι μετά τη λαπαροσκοπική επέμβαση. Οι οπές είναι κάτω από 1 εκατοστό. Στην ανοιχτή επέμβαση, αν η τομή πραγματοποιηθεί από έμπειρο χειρουργό είναι εξαιρετικά καλαίσθητη.
Ναι, άμεσα.
• Εμποδίζει την επούλωση των ιστών και της τομής: βλάπτει την κυκλοφορία του αίματος και εμποδίζει την ποσότητα του οξυγόνο που διοχετεύεται στους ιστούς
• Αυξάνει τον κίνδυνο επιπλοκών: αναπνευστικές λοιμώξεις και πνευμονία
• Προκαλεί χρόνια βρογχίτιδα και παροξυσμικό βήχα: ο οποίος καταπονεί την περιοχή της τομής αυξάνοντας τον κίνδυνο επιπλοκών
• Αυξάνει τον κίνδυνο επιπλοκών που σχετίζονται με την αναισθησία
Κάθε μήνα , για τρεις μήνες. Μετά το διάστημα αυτό πραγματοποιείται αξονική κοιλίας, για έλεγχο.
- Βουβωνοκήλη
Αν η βουβωνοκήλη είναι μικρή μπορεί να μην είναι ορατή. Ο ασθενής θα πρέπει να μπει σε υποψίες και να επισκεφθεί τον ιατρό όταν:
• Αισθάνεται πόνο στον αριστερό όρχι
• Βήχει και πονάει
• Σηκώνει λίγο βάρος και πονάει
Αν δεν διαγνωστεί έγκαιρα θα τείνει να εξελίσσεται και να περιορίζει σταδιακά την κινητικότητα του ατόμου. Σταδιακά το άτομο θα σηκώνει όλο και λιγότερα βάρη στο γυμναστήριο, ή μπορεί να αισθάνεται πόνο όταν φοράει ένα πιο στενό τζιν.
Ανοιχτή επέμβαση, αν ο χειρουργός δεν έχει την απαιτούμενη λαπαροσκοπική εμπειρία.
Δεν υπάρχει μία και μοναδική, βέλτιστη μέθοδος για την αποκατάσταση της βουβωνοκήλης. Οι παράγοντες που θα πρέπει οπωσδήποτε να ληφθούν υπόψη για να οδηγηθούμε εξατομικευμένα στην καταλληλότερη μέθοδο είναι:
• To είδος της κήλης (μέγεθος, θέση, πρωτοπαθής ή υποτροπιάζουσα)
• Παράγοντες που σχετίζονται με τον ασθενή ( φύλο, συννοσηρότητα, η σημασία που αποδίδει ο ίδιος σε αισθητικούς παράγοντες)
• Την εμπειρία και τις προτιμήσεις του χειρουργού (βασική παράμετρος επιτυχίας η εξειδίκευση και η μεγάλη εμπειρία στις εκάστοτε χειρουργικές μεθόδους)
*Ο σκοπός του παρόντος ερωτηματολογίου είναι να συμβάλλει στην πληρέστερη πληροφόρηση σχετικά με τα πιο συχνά ερωτήματα για τις κήλες. Σε κάθε περίπτωση, η διάγνωση γίνεται μόνο κατά την κλινική εξέταση από τον ιατρό.